ฉินหลิ่ง-แดนสวรรค์สัตว์ป่าหายาก

มณฑลส่านซีตั้งอยู่ภาคกลางของจีน โดยมีเทือกเขาฉินหลิ่งพาดผ่านกลางตามแนวนอน พื้นที่ทางด้านใต้ของเทือกเขาฉินหลิ่งเรียกว่า “ส่านซีใต้” พื้นที่ทางเหนือของเทือกเขาฉินหลิ่งคือ “ที่ราบกวนจง” รู้จักกันในชื่อ “ฉินชวนแปดร้อยลี้” ขึ้นไปทางเหนือเป็นพื้นที่ใจกลางของที่ราบสูงดินเหลือง เรียกว่า “ส่านซีเหนือ”

ความยาวของเทือกเขาฉินหลิ่งจากตะวันตกไปตะวันออกมีมากกว่า 1,600 กิโลเมตร เมื่อเปรียบกับเทือกเขาที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป คือ เทือกเขาแอลป์แล้ว เทือกเขาฉินหลิ่งยังยาวกว่า 33 เปอร์เซ็นต์ เทือกเขาฉินหลิ่งอยู่ตรงกลางของประเทศ เหมือนเป็นฉากกั้นตามธรรมชาติ อากาศเย็นในฤดูหนาวไม่ง่ายที่จะปีนขึ้นเขาไปทางทิศใต้ อากาศที่อบอุ่นและชื้นในฤดูร้อนยากที่จะเดินทางไปทางทิศเหนือ เนื่องจากเทือกเขาฉินหลิ่ง พื้นที่ของจีนถูกแบ่งออกเป็นด้านทิศใต้และด้านทิศเหนือ

ภูเขาไท่ไป๋ เป็นเขาที่สูงที่สุดของเทือกเขาฉินหลิ่ง ที่นี่เคยเป็นดินแดนน้ำแข็ง มันได้รับผลกระทบจากการเคลื่อนตัวของธารน้ำแข็งทั่วโลก เมื่อหนึ่งแสนสองหมื่นปีที่แล้ว ภัยพิบัติในตอนนั้น ทำให้สิ่งมีชีวิตในหลายพื้นที่ล้มตายเป็นจำนวนมาก แต่โชคดีที่สัตว์ป่าสายพันธุ์โบราณบางชนิดที่เทือกเขาฉิ่นหลิ่งได้รับการอนุรักษ์ไว้ ค.ศ.1978 ทีมสำรวจกลุ่มหนึ่งของจีนได้รับมอบหมายให้ค้นหานกชนิดหนึ่ง คือ นกช้อนหอยหงอน (Asian crested ibis, Nipponia nippon) ทีมสำรวจดังกล่าวใช้เวลาสามปี เดินทางกว่า 50,000 กิโลเมตร แต่พบเพียงขนนก 3 ก้านของนกช้อนหอยหงอนเท่านั้น ในที่สุด พวกเขาก็โชคดี ได้พบนกช้อนหอยหงอน 7 ตัวในมณฑลส่านซี นกช้อนหอยหงอนอาศัยอยู่บนโลกนานหลายสิบล้านปี จะกินแมลงตัวเล็กๆในนาข้าว เพื่อที่จะอนุรักษ์นกชนิดนี้ไว้ ประชาชนในพื้นที่ได้คืนผืนดินแห้งแล้งเป็นผืนนา ภายใต้การคุ้มครองของประชาชนในพื้นที่ ปัจจุบัน มีนกช้อนหอยหงอนในบริเวณเทือกเขาฉินหลิ่งมากกว่า 1,700 ตัว